جلسات هفتگی محفل حیدریون

بسم رب الحیدر الصفدر

محفل حیدریون قم

سخنران: شیخ علی رجب پور

با مداحی مداحان اهل بیت (علیهم السلام)

زمان: پنج شنبه شبها - ساعت 21

مکان: نیروگاه - توحید 44 - پ23

___

این پست ثابت است

تبادل لینک تنها با وبسایت های مذهبی انجام می شود

محب او به آتش تنش نمی سوزد...

سید مرتضی در عیون معجزات با استناد از عمار بن یاسر روایت کرده است:

روزی امیرالمومنین علی علیه السلام در دارالقضا قضاوت می کردند، در همان حال مردی از شیعیان که نامش صفوان بن اکحل بود بلند شد و عرض کرد: مولایم من از شیعیان شما هستم ولی گنهکارم و می خواهم گناهم پاک شود. امام فرمودند: مرا از بزرگ ترین گناهت با خبر کن. عرض کرد: بزرگ ترین گناهم ارتباط با کودکان است. امیرالمومنین علی علیه السلام به او فرمودند: یکی از این سه مورد را انتخاب کن تا پاک شوی، یک ضربه با ذوالفقار به تو بزنم یا دیوار را بر رویت خراب کنم یا تو را دست و پا بسته زنده در آتش بسوزانم؟ این سه چیز جزای کسی است که این کار را انجام داده است. پس او گفت: ای مولای من! سخت ترین آنها چیست؟ امام فرمودند: سخت ترین آنها این است که تو را زنده با دست و پای بسته در آتش بیندازم. پس گفت: همین کار را انجام دهید.

آنگاه حضرت به من فرمودند: ای عمار! برو هزار نی جمع کن تا فردا این شخص را بسوزانیم. سپس به من فرمودند: برو در کوفه صدا بزن و بگو ای مردم کوفه از خانه هایتان بیرون بیایید و ببینید که چطور علی مردی از شیعیان خود را در آتش می سوزاند. عمار می گوید: اهل کوفه می گفتند: شیعیان و دوستان امیرالمومنین علی علیه السلام در آتش نمی سوزند زیرا آتش بر آنها حرام است. چطور ممکن است علی شیعه خود را در آتش بسوزاند؟

روز بعد فرا رسید و امیرالمومنین علی علیه السلام در وسط شهر نی ها را روی آن مرد ریختند و آتشی به او دادند و فرمودند: این را بگیر و خود را بسوزان، اگر از شیعیان ما باشی در آتش نمی سوزی و اگر نباشی هیچ چیز جز خاکستر از تو باقی نخواهد ماند. عمار می گوید: آن مرد در جلوی دیدگان اهل کوفه خود را آتش زد و نی ها می سوختند و شعله های آتش زبانه می کشید وقتی آتش خاموش شد، آن مرد در حالیکه لباس سفید پوشیده بود و حتی دود آتش به آن اثر نکرده بود خارج شد. سپس امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: همانا من تقسیم کننده بهشت و آتش هستم، زیرا وقتی قیامت برپا می شود به آتش می گویم: این مال توست پس او در بر گیر و این مال من است پس به اراده پروردگارم همه را بین آتش و بهشت تقسیم خواهم کرد.

(مدینةالمعاجز - ص37 - معجزه 70 )

پسر ارشد ارباب به دنیا آمد...

میلاد پیامبر دشت کربلا و عموی حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را به محضر نورانی ایشان تبریک وتهنیت عرض می کنیم.

نوشته ام غزل اکبر و رشادت او

شکسته قلب عدو را همی شجاعت او

سلام حّیِ جَلی بر علیِّ اکبر او

نبی نمای حسین است و این جلالت او

قلم به صحنه ی پیکار بادو ابرویش

مُرَددم که چه گویم بَرِ شباهت او

گره گره به خَم زلف او گرفتارم

شبیه زلف علی است و این علامت او

سخن به لحظه ی گفتن کَسان عجب گویند

صدا صدای رسول است و این بلاغت او

علی که جان حسین و حسینِ باب علی

 بسان رزمِ علی و علی صلابت او

صلاة حیدر و اکبر نمی زند مویی

ولایتِ علیِ مرتضی ولایت او

 علیرضا عنصری

کعبه عشق

حضرت زهرا سلام الله علیها:

مَثَلُ الإمام مَثَلُ الکعبة إذ تُؤتی وَ لا تَأتی

امام همچون کعبه است که باید به سویش روند، نه آنکه (منتظر باشند تا) او به سوی آنها بیاید.

بحارالانوار، ج36، ص353

عید مبعث

بعثت بهانه بود ، که احمد رسول عشق 

یک یا علی بگوید و پیغمبری کند ...

فرا رسیدن عید مبعث را به محضر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) تبریک و تهنیت عرض می نماییم.

صلی الله علیک یا ام العباس

فرارسیدن سالروز وفات خانم ام البنین سلام الله علیها را به محضر امام زمان علیه السلام و شیعیان حضرتش تسلیت عرض می نماییم.

عزای حضرت صدیقة الکبری

محفل حیدریون به مناسبت ایام شهادت حضرت صدیقة الکبری، فاطمه زهرا سلام الله علیها برگزار می نماید:

سال خود را با روضه مادر آغاز می کنیم

از 29 اسفند به مدت 5 شب

ساعت 19:30

نیروگاه - ابتدای توحید 22 - پلاک 15

دشمن اهل بیت علیهم السلام

ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻼﻡ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩﻡ ﻛﻪ:

ﺩﺭ ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﻰ ﻣﻦ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻓﻌﻠﯽ ﮐﻪ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ، ﺗﺎ ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ

ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ:

ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍﻟﻠَّﻪ!!!

ﻭ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺲ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﻤﺮﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ:

ﺁﻳﺎ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺪﺗﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻌﺮّﻓﻰ ﻛﻨﻢ؟

ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩﻡ: ﺁﺭﻯ

ﻓﺮﻣﻮﺩ:

ﺩﺷﻤﻦ ﻣﺎ ﺍﻫﻠﺒﻴﺖ (ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ) ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ.

____

منبع:

ﺛﻮﺍﺏ ﺍﻷﻋﻤﺎﻝ ﻭﺍﻋﻘﺎﺏ ﺍﻷﻋﻤﺎﻝ ﺷﻴﺦ ﺻﺪﻭﻕ ﺹ 534 

سرمنشاء تمام بدی ها سقیفه است...

امام حسن علیه السلام : 

لَوْ اَنَّ النّاسَ سَمِعوا قَوْلَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَسولِهِ لاََعْطَتْهُمُ السَّماءُ قَطْرَها وَ الاَْرْضُ بَرَکَـتَها وَ لَمَا اخْتَلَفَ فی هذِهِ الاُْمَّةِ سَیْفانِ وَ لاََکَلوها خَضْراءَ خَضِرَةً اِلی یَوْمِ القیامَةِ؛

اگر مردم سخن خدا و پیامبرش را می شنیدند، آسمان بارانش را و زمین برکتش را به آنان می بخشید و هرگز در این امّت، اختلاف و زد وخورد پیش نمی آمد و همه از نعمت سر سبز دنیا تا روز قیامت، برخوردار می شدند. 

منبع:

امالی طوسی، ص ۵۶۶، ح ۱۱۷۴

___

پ.ن

اگر...

اگر مردم گوش می کردند...

لعنت خدا بر شورای نجس سقیفه

5 دلیل برای شیعه بودن

ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﯾﺪ:

ﺭﻭﺯﻯ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﻧﺸﯿﻦ ﺍﺯ ﻃﺎﯾﻔﻪ ﺑﻨﻰ ﻋﺎﻣﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ؛ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﻼﻡ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ:

ﯾﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠّﻪ! ﻣﺎﺀﻣﻮﺭﻯ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺣﻀﺮﺗﻌﺎﻟﻰ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ، ﺭﻭﺯﻩ ﻭ ﺟﻬﺎﺩ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﺮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﮐﺎﺭﻫﺎﻯ ﺧﻮﺏ ﻭﭘﺴﻨﺪﯾﺪﻩ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﯿﻢ.

ﺳﭙﺲ ﺁﻥ ﻣﺄ ﻣﻮﺭ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﻧﺎ، ﺩﺯﺩﻯ، ﻏﯿﺒﺖ، ﺗﻬﻤﺖ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺎﺭﻫﺎﻯ ﺯﺷﺖ ﻧﻬﻰ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﮐﺮﺩﯾﻢ.

ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﻔﺖ: ﻭﺍﺟﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭ ﺩﺍﻣﺎﺩﺕ – ﻭ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﯾﺖ – ﻋﻠﻰّ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﺑﺎﺷﯿﻢ، ﻋﻠّﺖ ﺁﻥ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺁﯾﺎ ﺁﻥ ﻫﻢ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺍﺳﺖ؟!

ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻪ ﭘﻨﺞ ﻋﻠّﺖ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﺳﺖ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭ ﻭ ﺗﺎﺑﻊ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﯿﺪ:

- ﺍﻭّﻝ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺑﺪﺭ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺟﺒﺮﺋﯿﻞ ﺍﻣﯿﻦ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ : ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺳﻼﻡ ﻣﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : ﮐﺴﻰ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ، ﻣﮕﺮ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭ ﻋﻠﻰّ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﮐﺴﻰ ﺭﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻣﮕﺮ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﺪ.

- ﺩﻭّﻡ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺍُﺣﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﻓﻦ ﻋﻤﻮﯾﻢ ﺣﻤﺰﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺟﺒﺮﺋﯿﻞ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺑﺮ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ؛ ﻭ ﺭﻭﺯﻩ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺑﺮ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﻣﺮﯾﺾ ﻭ ﻣﺴﺎﻓﺮﺍﻥ؛ ﻭ ﺣﺞّ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺑﺮ ﻓﻘﺮﺍﺀ ﻭﻣﺴﺘﻤﻨﺪﺍﻥ، ﻭ ﺯﮐﺎﺕ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺑﺮ ﺗﻬﻰ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﻭﺍﺟﺐ ﮐﺮﺩﻡ. ﻭﻟﯿﮑﻦ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻋﻠﻰّ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﮑﻠّﻒ، ﺩﺭ ﻫﺮ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻭﺍﺟﺐ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻡ.

- ﺳﻮّﻡ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﺮ ﭼﯿﺰﻯ ﺳﯿّﺪ ﻭ ﺳﺮﻭﺭﻯ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ ﮐﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺭ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﻯ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ؛ ﻭ ﺟﺒﺮﺋﯿﻞ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺭ ﻣﻼﺋﮏ؛ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺳﺮﻭﺭ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﻥ؛ ﻭ ﻋﻠﻰّ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺭ ﻫﻤﻪ ﺍﻭﺻﯿﺎﺀ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ، ﭘﺲ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻣﻦ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻋﻠﻰّ، ﺳﺮﻭﺭ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﻋﺒﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﻃﺎﻋﺎﺕ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.

- ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺤﺒّﺖ ﻋﻠﻰّ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻣوﻣﻨﯿﻦ ﻣﺴﺘﻘﺮّ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

- ﭘﻨﺠﻢ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺟﺒﺮﺋﯿﻞ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﻗﯿﺎﻣﺖ، ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﻣﻦ ﻭ ﻋﻠﻰّ ﮐﻨﺎﺭ ﻋﺮﺵ ﺍﻟﻬﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.

منبع:

ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻻ ﻧﻮﺍﺭ : ﺝ ۲۷، ﺹ ۱۲۸، ﺡ ۱۲۹٫